لوله کشی تبرید خصوصیات لوله های تبرید
یکی از موارد مهم در سیستم های تبرید سرمایشی نظیر آموزش چیلر های تراکمی و یا آموزش کولرگازی موضوع لوله کشی تبرید می باشد. مقاله حاضر که بخشی از کتاب چیلر (اصول عیب یابی و تعمیر سیستم های برودتی نوشته مهندس سید علی شمندی) می باشد توسط آموزشگاه فنی حرفه ای دانش تاسیسات تهیه و ارائه میگردد.
لولههای مسی به دو شکل، لوله نرم (Soft) و یا سخت (hard - drawn) وجود دارند. لولههای مسی نرم را میتوان بهراحتی خم زد و یا اینکه با زانویی، سه راهی و سایر اتصالات بکار برد. لولههای مسی سخت برای خمزدن مناسب نیستند و فقط برای لولهکشی با آنها باید از اتصالات لحیم کردنی استفاده کرد. لولههای مسی که برای کارهای تهویهمطبوع و تبرید بکار میروند را لولههای (Air Conditioning and Refrigration tude)(ACR) گویند. این لولهها چه از نوع نرم باشند و چه از نوع سخت، با ضخامتهای M,L,K یافت میشوند. نوع K دارای گوشت ضخیمتر و نوع L دارای گوشت متوسط و نوع M دارای گوشت نازک میباشد. (جدول زیر مطابق استاندارد ASTM B-88 میباشد).توجه شود که امکان دارد لولههای مورد استفاده در ساختن کویلها از نوع M باشد، اما این نوع لوله برای لولهکشی چندان مناسب نمیباشد و برای لولهکشی چه در داخل دستگاه و چه در خارج آن حتی الامکان باید از نوع L و K استفاده شود.بطور کلی نیز در لولهکشیهای درون ساختمان و روی زمین معمولاً از لوله نوع L و در لولهکشیهای زیرزمین و یا شکافها معمولاً از نوع K استفاده میگردد)
توجه شود که در لولههای نرم نیز نباید بیش از حد، لوله را خم و راست کرد زیرا لوله باصطلاح سخت خواهد شد. این نوع سختی را اصطلاحا کار سختی میگویند. لوله کار سخت شده را میتوان با گرما دادن و به آرامی خنک شدن آن، نرم کرد. این کار را نرم کردن حرارتی(annealing) میگویند. به هنگام انجام این کار هیچ نقطهای را گرمایش موضعی ندهید و شعله را در طول منطقه طویلی حرکت دهید. این کار را آنقدر ادامه دهید تا رنگ لوله قرمز آلبالویی شود و سپس بگذارید تا به آرامی خنک شود.